Waaroooooom?

Het viel me laatst op dat ik de hele dag bezig was om Engelsen lastig te vallen met vragen als "Wat is dat?", "Hoe werkt dat?" en "Waarooooooom?" (zoals dat meisje van die ene tv-reclame, "Ik wou t gewoon even checken...")

Ik heb namelijk geen idee heb hoe de dingen in dit land werken. Ik weet niet naar welke supermarkt ik moet. Ik weet niet hoe het afval hier gescheiden wordt. Hoe weet je bij welke bushalte je moet gaan staan? Waarom hebben ze hier cider op de tap? Wat is een crumpet?

Ik vind het eigenlijk wel fijn. Je hoeft helemaal niets te weten en je kan ongegeneerd de meest stomme vragen stellen, want er is niemand die je raar aankijkt. Misschien dat ze nog zachtjes in zichzelf iets als "Bloody foreigners" mompelen, maar dat hoor je dan niet. Dus blijf je als klein meisje de hele dag in de "Waaroooom?"-modus. Heerlijk.

Little Hanoi

Drie weken geleden verhuisden we naar onze studio in Londen.






Het straatbeeld is als volgt: we lopen de deur uit. Het eerste dat opvalt is dat de bussen groot zijn en aan de verkeerde kant van de weg rijden. Het tweede dat opvalt is dat we overal Vietnamees kunnen eten. Tot nu toe is onze favoriet het Tay Do café, voornamelijk omdat die naast onze voordeur (in tegenstelling tot, zeg, aan de overkant van de straat, of 10 meter verder) zit. Onze favoriete gerechten zijn de crispy noodles en de chow mein. Die hebben we daar tot nu toe nog maar vier keer gehad.